سيان جرقويه اصفهان

کرمان (شهر سنگ [قیمتی])، جیرفت (به لغت سنسکریت یعنی محل کشت زیره)، بَم (سترگ)، زرند (دارای محصول زرین)، کهنوج (محل قنات نو)، بافت (محل بافندگی)، بردسیر (پر از سنگ قیمتی)، راور/رابر (دارای دژ با شکوه)، سيان جرقويه اصفهان...

به نظر می رسد تررهای خبر استرابون (دارندگان سلاح تیز/شمشیر) که در عهد مادها به غارت آسیای صغیر می پرداخته اند، مطابق تورات همان مردم ارمنستان کوچک یعنی توگرمه ها (دارندگان شمشیر) بوده باشند که نامشان در ردیف ریفات (کُشندگان، کیمریها) و اشکناز (اسکیت، سکا) ذکر شده است. کلاه و شمشیر و اسب تصاویر تابوت از کلازومن نشانگر ارامنه ارمنستان کوچک (تررها) است.

سيان جرقويه اصفهان...

زنجان (کار زینو، زینوکان باستانی= محل سلاح)، ابهر (دارای آب همواره جاری)، قیدار (محل گیاهزاری)، هیدج (هئو دژ، دژ خوب)، سُجاس (سوَ-گاس، محل سودمند)، سهرورد (محل گل سرخ)، کرسف (کرس-آپ= دارای آب باریک)، چورزق (چهار-رزک یعنی محل چهار بخشی، نام قصبه چورس خوی= چایپاره گواه آن است)، دندی (محل ثروتمند) و حلب (هَر-آب= محل آب همواره جاری).

سيان جرقويه اصفهان...

معنی محتمل نام کوه شازند و خُسبیجان با توجه به صفت سرد و برف آلود بودن کوه شازند می توان اصل آنرا شا (شی، جا)-زَیَنتَ (سرد و زمستانی) گرفت. نام خُسبیجان را هم با توجه محصولات فراوان میوۀ آن به صورت خش سيان جرقويه اصفهان...

به نظر می رسد کپادوکیه/کت پتوکه به معنی سرزمین منسوب گراز (وراز= ضد بیشه، یا همان ورهه پهلوی -سانسکریت=چهارپای کشنده) بوده است. واژۀ کاپتیکه در سانسکریت به معنی بد و کلمه اغو/اکو اوستایی به معنی بد، ن سيان جرقويه اصفهان...

معنی نام زنان داریوش: ارتیستونه (استوار در راستی)، رته بامه (راستی درخشان)، آتوسا (توپل و زیبا)، اپاکیش (بسیار پاک).

 

نامهای فراتاگون (تابع رهبر)، فیدیما (دارای رخسار پر، احتمالأ همان آتوسا) و پارمیس (پرمهر) هم در شمار نام زنان داریوش آمده اند.

سيان جرقويه اصفهان...